حس غریب

"حس غریب"
در اینجا انگار حسی غریب است
آن سوی چشمم بارانی است
شعری میخوانم
از جنس شعر حافظ
و یاد تو خراب میکند مرا
چراغ دلم در اینجا خاموش است
چراغ ذهنم نمیاورد چیزی را به یاد
میروم چشم بسته در این راه تاریک و به سمت هدفی مبهم
چشمان تو فانوس من است
میسوزاند یاد سرد باد مسیر مرا چراغ ذهنم نمیاورد چیزی را به یاد
در اینجا انگار چیزی را گم کرده ام
حسی مبهم و دلی عاشق را شاید
و شاید تو را.....//
محمدرضا بخشی پور

برادرم باش

گاهی خسته می شوم
از زن بودنم
کمی آزادی می خواهم
نه اینکه بخواهم گره روسری ام را شل کنم
روحم اسیر شده 
در باورهای پوچ

مرد ایرانی !
از اینهمه مراقبت از خودم خسته ام
کمی مواظبم باش
برادرانه

دلم میخواهد از خیابان نترسم
از تنهایی
از صدای بوق ماشین ها
کوچه های خلوت
سنگ تهمت دلم لک زده برای آزادی
آزادی از چشم های ناپاک
کمی باور
و فرار از قضاوت
میخواهم کمی لبخند بزنم
ولی کسی به نجابتم شک نکند
گاهی کمی مهربان باشم

من یک زن ایرانی ام
دلم کمی رهایی میخواهد
مرد ایرانی
کمی برادرم باش

دلم!

._دلم را سپردم به بنگاه دنیا

و هی آگهی دادم این جا و آن جا

و هر روز

برای دلم

مشتری آمد و رفت

و هی این و آن

سرسری آمد و رفت
**
ولی هیچ کس واقعا

اتاق دلم را تماشا نکرد

دلم ، قفل بود

کسی قفل قلب مرا وا نکرد
**
یکی گفت :

چرا این اتاق

پر از دود و آه است

یکی گفت :

چه دیوارهایش سیاه است

یکی گفت :

چرا نور این جا کم است

و آن دیگری گفت :

و انگار هر آجرش

فقط از غم و غصه و ماتم است
**
و رفتند و بعدش

دلم ماند بی مشتری

و من تازه آن وقت گفتم :

خدایا تو قلب مرا می خری ؟
**
و فردای آن روز

خدا آمد و توی قلبم نشست

و در را به روی همه

پشت خود بست

و من روی آن در نوشتم :

ببخشید ، دیگر

برای شما جا نداریم

از این پس به جز او

کسی را نداریم...

وقتی دلت با خداست...

وقتی دلت
         با خداست،
بگذار هر كس
               که ميخواهد
دلت را بشكند...
      وقتی
توكلت با خداست،
            بگذار
هر چقدر ميخواهند
با تو بی انصافی كنند...
      وقتی
اميدت با خداست،
             بگذار
هر چقدر ميخواهند
     نا اميدت كنند...
وقتی يارت خداست،
       بگذار
هر چقدر ميخواهند
       نارفيق شوند...
هميشه
    با خدا بمان.
         چترِ پروردگار،
بزرگترين چترِ دنياست.

رابطه!

آدمــــــــــــــــها ...
 
  بـــــــا بعضـــــــــی حـــــــــــرفا...!!!
  
              بـــــــا بعضـــــــی رفـــــــــــتـــارا ...!!
                 
               ســـــــردت میـــــــکنــــن ...!!!

              بــــی حـــــســـت میـــــــــکنن....!!

              دهــــــــنتو میــــــبندن....!!!

بــــعد مـــــیگن نیـــــــستی!!

               ســـــــاکتــــــی !!

                سرد شـــــــدی...!!!
   
                حــــــرف نــــمیزنـــــــــی...!!

مــــــثل روزای اول نـــــیستــــــی!!!

رابـــــــطه ها...
همیشــــــــــــــه دقــــــیقا جــــــایی سرد میشــــــن،،،
کــــــه تو تــــــازه دلـــــــت داشـــــــت
بهشـــــــون گـــــــرم میشـــــــد.....!!!!

بيزاری

حتما نباید کسی پدرت را کشته باشد تا تو از او بیزار باشی !
آدم هایی یافت می شوند که راه رفتنشان ، گفتنشان ، نگاهشان و حتی لبخندشان در تو بیزاری ، می رویاند ...

جای خالی سلوچ | محمود دولت ابادی

قاضی تویی

مــــــــــــــــــیدانم!
دیگربرای من نیــــــــــستی... امــــــــــــــــــــــــــــــــآ
دلی که تنگ باشداین حرفـــــــ هــــــــــــارانمیــفهمد...
"مهربانترازمن دیدی نشانم بده...!!!
کســـــی که بارهابسوزانیش
وبازهم باعشق نگاهت کند..."
مرا میشناسی...؟؟؟
خودمم...!
کسی شبیه هیچ کس...!
لابلای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی...!
شبیه پست هایم هستم...!
غمگین ؛ صبور ؛دلشکسته؛ کمی بهانه گیر...!
من همین حوالی ام....!
از شلوغی ها به دور ؛ به تنهایی نزدیک...!!!
...کـــــــــاش میـــــــــــــــــفهمــــــــــــیدی..! ..درد مـــــــن فقـــــــــط تمــــــــــــام عاشقــــــــــــــــانـه هایــــــم بـــــود.. ..کــــــــــــه ...لابــه لا ی بغـــــــــــــض هایـــــــم خامــــــــــــــوش شـــــــــــــــــد... .
من اگرگاهی عاشــــــــــــقانه مینویسم،
نه عاشــــــــــــقم!
نه شکــــــــــــست خورده...
فقط مینویســــــــــــم تا عــــــــــــشق, یاد قلــــــــــــبم بماند..!
در این غوغای خیانتها و دروغها و دل کنــــــــــــدن ها و عادتــــــــــــ ها و هوس ها...
من تمــــــــــــرین آدم بودن میــــــــــــکنم...!!!!!!!

خدایا ...
صدای افکار
مرا خاموش کن
تاصدای
"تو "را بشنوم...
آن قدر
غرق در قضاوت هستم!!!
که...
فراموش کردم
"قاضی تویی"...

گل شمعدانی

تقدیم به آقایون ... ( نمیدونم چی باید بگم!!! )...

توی مبل فرو رفته بودم و به یکی از مجلات مُدی که زنم همیشه می خرد نگاه می کردم.
چه مانکن هائی، چقدر زیبا، چقدر شکیل و تمنا برانگیز.
زنم داشت به گلدان شمعدانی که همیشه گوشه اتاق است ور می رفت و شاخه های اضافی را می گرفت و برگ های خشک شده را جدا می کرد.
از دیدن اندام گرد و قلنبه اش لبخندی گوشه لبم پیدا شد ، از مقایسه او با دخترهای توی مجله خنده ام گرفته بود...
زنم آنچنان سریع برگشت و نگاهم کرد که فرصت نکردم لبخندم را جمع و جور کنم.
گلدان شمعدانی را برداشت و روبروی من ایستاد و گفت:
نگاه کن! این گل ها هیچ شکل رزهای تازه ای نیستند که دیروز خریده ام. من عاشق عطر و بوی رز هستم. جوان، نورسته، خوشبو و با طراوت. گل های شمعدانی هرگز به زیبائی و شادابی آنها نیستند، اما می دانی تفاوتشان چیست؟
بعد، بدون این که منتظر پاسخم باشد اشاره ای به خاک گلدان کرد و گفت:
اینجا! تفاوت اینجاست. در ریشه هائی که توی خاک اند.
رزها دو روزی به اتاق صفا می دهند و بعد پژمرده می شوند، ولی این شمعدانی ها، ریشه در خاک دارند و به این زودی ها از بین نمی روند. سعی می کنند همیشه صفابخش اتاقمان باشند.
چرخی زد و روی یک صندلی راحتی نشست و کتاب مورد علاقه اش را به دست گرفت.
کنارش رفتم و گونه اش را بوسیدم.
این لذت بخش ترین بوسه ای بود که بر گونه یک گل شمعدانی زدم.

قدر گل شمعدانی های خودتون رو بدونید..

قضاوت

ﺷﺒﻲ "ﺳﻠﻄﺎﻥ " ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻣﻴﻜﺮﺩ ﻭ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ؛
ﺑﻪ ﺭﯾﺲ ﻣﺤﺎﻓﻈﺎﻧﺶ ﮔﻔﺖ :
ﺑﯿﺎ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﻣﻠﺖ
ﺧﺒﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ .
ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻣﺨﺼﻮﺻﺶ ﺑﺮﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ .
ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﺬﺍﺭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﯼ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ
ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﻭﻧﺪ ﻭ ﺍﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﺑﻩ ﺍﻭ ﻧﻤﯿﮑﻨﻨﺪ !
ﻭﻗﺘﯽ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ، " ﻣﺮﺩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ " ﻓﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ
ﻣﺪﺗﯽ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ .
ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺴﺪ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ :
ﭼﺮﺍ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ؟
ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩﻧﺪ :
ﺍﻭ ﻓﺮﺩﯼ ﻓﺎﺳﺪ، " ﺩﺍﯾﻢ ﺍﻟﺨﻤﺮ " ﻭ "ﺯﻧﺎﮐﺎﺭ " ﺑﻮﺩ !
ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﻭﺗﺤﻮﯾﻞ
ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺩﺍﺩ .
ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺷﯿﻮﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺧﺪﺍ ﺭﺣﻤﺘﺖ ﮐﻨﺪ ﺍﯼ ﻭﻟﯽ ﺧﺪﺍ !
ﺗﻮ ﺍﺯ ﺻﺎﻟﺤﯿﻦ ﻭ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩﯼ !!....
ﻣﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻣﯿﺪﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ " ﻭﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ " ﻭ ﺍﺯ "ﺻﺎﻟﺤﯿﻦ " ﻫﺴﺘﯽ !
"ﺳﻠﻄﺎﻥ " ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ :
ﭼﻄﻮﺭ ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﭼﻨﯿﻦ ﻭ
ﭼﻨﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ؟ !!
ﺯﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ :
ﺑﻠﻪ ،ﻣﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺍﺯ
ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﻧﯿﺴﺘﻢ .
ﺳﭙﺲ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺷﻮﻫﺮﻡ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ
ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﻣﯿﺨﺮﯾﺪ ﻭ ﻣﯿﺂﻭﺭﺩ
ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺩﺭﻭﻥ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﻣﯽﺭﯾﺨﺖ ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺖ :
ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﺯ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻥ ﻭﻓﺴﺎﺩ ﻣﺭﺩﻡ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪ؛
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ "ﺯﻧﺎﻥ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﻭ ﺑﺪﻧﺎﻡ " ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﻮﻝ
ﻣﯿﺪﺍﺩ ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺖ :
ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﺍﻣﺸﺒﺖ !
ﺍﻣﺸﺐ ﺩﺭﺏ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﺒﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﻧﮑﻦ !!
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺮﻣﯿﮕﺸﺖ ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺖ :
ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﮑﺎﺏ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺑﻪ
ﻓﺴﺎﺩ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺷﺪ !!
ﻣﻦ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻼﻣﺖ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ :
ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺕ ﺟﻮﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭﺟﻨﺎﺯﻩ ﺍﺕ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ
ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﮐﺴﯽ " ﻏﺴﻞ " ﻭ " ﮐﻔﻨﺖ " ﻫﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ .
ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﻣﯿﮕﻔﺖ :
ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﯿﺖ ﻭ ﮐﻔﻦ ﻭ ﺩﻓﻦ ﻣﻦ، ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭ ﺍﻭﻟﯿﺎﺀ ﻭ
ﻋﻠﻤﺎﯼ ﺍﺳﻼﻡ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ !!!
"ﺳﻠﻄﺎﻥ " ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻣﻦ " ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﺸﻮﺭ " ﻫﺴﺘﻢ .
ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺴﻞ ﻭ ﮐﻔﻨﺶ ﻣﯽﺁﯾﯿﻢ ...
ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ "ﺳﻠﻄﺎﻥ " ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ "ﻋﻠﻤﺎ " ﻭ " ﻣﺸﺎﯾﺦ " ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ
ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻭ ﺟﻤﻊ ﮐﺜﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ
ﻋﺰﺕ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ !!...
-------------------
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ !
ﺑﺪ ﮔﻤﺎﻧﯽ ﻭ بداخلاقی رو از ما دور کن.

زندگی

زندگی باید کرد،
گاه با یک گل سرخ،
گاه با یک دل تنگ،
گاه باید رويید در پس یک باران،
گاه باید خندید بر غم بی پایان،
زندگی باور می خواهد!
آن هم از جنس امید،
هر کجا خسته شدي يا كه پر غصه شدي!
تو بگو از ته دل،
"من خدا را دارم"...!!!

برگه ی امتحان!

ﺑﺮﮔه امتحاني دانش اموز
ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﯿﻦ ﻣﻌﻠﻢ ﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ.
ﺍﺷﮏ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺑﯿﺮﺍﻥ
ﺩﺭ ﻫﻢ ﺁﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ...

ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺭﯾﺎﺿﯽ :
ﺳﻮﺍﻝ : ﯾﮏ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﻬﯽ ﻧﺎﻡ ﺑﺒﺮﯾﺪ ؟
ﺟﻮﺍﺏ : ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﻣﺎ .

س : ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺗﻌﺪﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﭼﯿﺴﺖ ؟
ج : ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﭘﯿﻨﻪ ﺩﺳﺖ ﭘﺪﺭﻡ ،
ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻻ‌ﻋﻼ‌ﺝ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻣﺎﺳﺖ .

ﻣﻌﻠﻢ ﺭﯾﺎﺿﯽ ﺍﺷﮑﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ :

س : ﻧﺎﻣﺴﺎﻭﯼ ﺭﺍ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﺪ .
ج : ﻧﺎﻣﺴﺎﻭﯼ ﯾﻌﻨﯽ ، ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮﺍﻥ ؛
ﺍﺻﻼ‌ ﻧﺎﻣﺴﺎﻭﯼ ﮐﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻭ ﺗﻤﺠﯿﺪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ، ﺍﻟﻬﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ.

س : ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺑﺨﺶ ﭘﺬﯾﺮﯼ ﭼﯿﺴﺖ ؟
ج : ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﭘﻮﻝ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﻭ ﮔﺮﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺧﺎﻟﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﺏ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﻮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ .

س: ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺗﺮﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﻧﻘﻄﻪ ﭼﻪ ﺧﻄﯽ ﺍﺳﺖ ؟
ج: ﺧﻂ ﻓﻘﺮ ، ﮐﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﻟﯿﻼ‌ ، ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺭﺍ ، ﺳﺮﯾﻌﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﮔﺶ ﻣﺘﺼﻞ ﮐﺮﺩ ﺑﺮﮔﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﮐﻤﯽ ﺧﯿﺲ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻏﯿﺮ ﺧﻮﺍﻧﺎ ، ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺛﺮ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﮏ دانش اموز ﺑﻮﺩ.

ﻣﻌﻠﻢ ﺭﯾﺎﺿﯽ ، ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻧﺪﺍﺩ ﺑﺮﮔﻪ ﺭﺍ ﺗﺎ ﮐﺮﺩ ، ﺑﻮﺳﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﺶ ﮔﺬﺍﺷﺖ.

دانش اموز ﺩﻡ در با ﺻﺪﺍﯼ ﻟﺮﺯﺍﻧﺶ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩ :
ﺁﻗﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ؟ گفتید ما هیچی نمیشیم .
هیچی....!!

دیوانگی

این دیوانگیست ... 
که همه رویاهای خود را تنها بخاطر اینکه
یکی از آنها به حقیقت نپیوسته است رها کنیم

این دیوانگیست ...
که امید خود را به همه چیز از دست بدهیم بخاطر
اینکهدر زندگی با شکست مواجه شده ایم

این دیوانگیست ...
که از تلاش و کوشش دست بکشیم بخاطر اینکه
یکی از کارهایمان بی نتیجه مانده است

این دیوانگیست ...
که همه دستهایی را که برای دوستی بسوی ما دراز می شوند بخاطر اینکه
یکی از دوستانمان رابطه مان را زیر پا گذاشته است رد کنیم

این دیوانگیست ...
که هیچ عشقی را باور نکنیم بخاطر اینکه
در یکی از آنها به ما خیانت شده است
این دیوانگیست ...
که همه شانس ها را لگدمال کنیم بخاطر اینکه
در یکی از تلاشهایمان ناکام مانده ایم

این دیوانگیست ...
به امید اینکه در مسیر خود هرگز دچار این دیوانگی ها نشویم
و به یاد داشته باشیم که همیشه

**
شانس های دیگری هم هستند
دوستی های دیگری هم هستند
عشق های دیگری هم هستند
نیروهای دیگری هم هستند
و افق های بهتری هم هستند
و همه روزه در انتظار روزی بهتر و شادتر از روزهای پیش باشیم ...


سکوت

سکوت گورستان را می شنوى..!؟
دنیا ارزش دل شکستن را ندارد..!!
میرسد روزی که هرگز در دسترس نخواهیم بود..!!
خاک آنتن نمیدهد،که نمیدهد..!!
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ..!!
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ غصه ﻫﺎﯾﺖ..!!
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﻧﺎﺁﺭﺍﻡ می کند..!!
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ..!!
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ...!؟
ﭘﺲ ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ..!!
ﻋﻤﯿﻖ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺶ..!!
ﻋﻤﯿﻖ..!!
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ...!!
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ..!!
بودن را..!!
ﺑﭽﺶ..!!
ﺑﺒﯿﻦ...!!
ﻟﻤﺲ ﮐﻦ...!!
ﻭ ﺑﺎ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ لبخند بزن..!!
انسانها آفريده شده اند؛
که به آنها عشق ورزیده شود....!!!
اشیاء ساخته شده اند؛
که مورد استفاده قرار بگیرند...!!!
دلیل آشفتگی های دنیا این است؛
که به اشياء عشق ورزیده می شود و انسانها مورد استفاده قرار می گيرند.....!!!
                              (نلسون ماندلا)

یادت باشد...

گاهی وقتها کمی خودخواه بودن چیز بدی نیست.
اگر دیگران را عادت بدهی که همیشه  آب میوه ی مانده ی ته دستگاه آب میوه گیری سهم تو باشد یا کتلت زیادی برشته شده، یا بدمزه ترین آب نبات مانده در ظرف شکلات یا هر چیزی که دیگران دوستش ندارند؛ به مرور این می شود سلیقه ات، میشود سهمت!
هیچ کس هم نمی گوید："آه چه موجود فداکار و دیگر دوستی".
بد نیست گاهی برای خودت بهترین و خنک ترین نوشابه ها را باز کنی. چرا سهم تو نرم ترین بالش نباشد یا بهترین یادگاری از سفر، یا سرگل غذا یا حتی ساعتی از برنامه ی دلخواه تلویزیونی؟
گاهی باید مثل ملکه ها رفتار کرد. باید به دیگران فهماند در وجود هر زنی غیر از یک موجود فداکار همیشه قانع، ملکه ای زندگی می کند که گاه باید عصای سلطنتش را بالا بیاورد محکم و شق و رق بر زمین بکوبد تا دیگران یادشان بیاید قرار نیست همیشه سهم تو از پست ترین چیزها باشد.

یادت باشد تو ملکه ی زندگی ات هستی.
سلطان قلبها، نه فقط مسکن و مرهم دردها.

دوری

هرگز از دوری این راه مگو!

و از این فاصله ها که میان من و توست

و هرگاه که دلت تنگ من است،

بهترین شعر مرا قاب بکن

به نگاهت بگذار!

تا که تنهایی ات از دیدن من جا بخورد!

و بداند که دل من با توست

و همین نزدیکی ست

جدول

توی  جمعی نشسته بودم بی‌حوصله بودم. مجله‌ای برداشتم ورق زدم،مداد لای آن را برداشتم همینکه توی دلم خواندم سه عمودی
یکی گفت: بلند بگو
گفتم یک واژه‌ی سه حرفیه، از همه چیز برتر است
آقا گفت: پول
تازه عروس مجلس گفت: عشق
شوهرش گفت: یار
کودک دبستانی گفت: علم
آقا پشت سر هم گفت: پول اگه نمی‌شه طلا، سکه
گفتم:  آقا اینها نمی‌شه
گفت: پس بنویس مال
گفتم: آقا بازم نمی‌شه
گفت: جاه
خسته شدم با تلخی گفتم : نه نمی‌شه
دیدم ساکت شد
مادر بزرگ پیر گفت: عمر
سیاوش که تازه از سربازی آمده بود گفت: کار
محسن خندید و گفت: وام
یکی از آن میان بلند گفت: وقت
یکی گفت: آدم
دوباره یکی گفت: خدا
خنده تلخی کردم و مداد را گذاشتم سرجایش ولی دریافتم، هرکس جدول زندگی خود را دارد، تا شرح جدول زندگی کسی را نداشته باشی حتی یک واژه‌ی سه حرفی آن هم درست در نمی‌آید.
...
شاید کودک پابرهنه بگوید کفش
کشاورز بگوید برف
لال بگوید سخن
ناشنوا بگوید نوا
نابینا بگوید نور

ومن هنوز در اندیشه‌ام

واژه‌ی سه حرفی جدول زندگی شما چیست؟

آدمها...

آدمــــــــــــــــها ...
 
  بـــــــا بعضـــــــــی حـــــــــــرفا...!!!
  
              بـــــــا بعضـــــــی رفـــــــــــتـــارا ...!!
                 
               ســـــــردت میـــــــکنــــن ...!!!

              بــــی حـــــســـت میـــــــــکنن....!!

              دهــــــــنتو میــــــبندن....!!!

بــــعد مـــــیگن نیـــــــستی!!

               ســـــــاکتــــــی !!

                سرد شـــــــدی...!!!
   
                حــــــرف نــــمیزنـــــــــی...!!

مــــــثل روزای اول نـــــیستــــــی!!!

دیکته

دیکته سال1394

سر سطر بنویس.

پسران کراک...
دختران حامله
مادران دق مرگ .
پدران سگ دو برای نان.

بنویس

بابا نای نان دادن ندارد، بابا کار ندارد.
بابا سهمیه ای برای استخدام ندارد.

بنویس .

آن بچه سرطان دارد.
هزینه  هر آمپولش بیشتر از 1 میلیون تومان است .
خانه آنها پایین شهر است .
اشک چشمهای مادرش مروارید دارد .

بنویس.

تلاش بی ثمر.
صاحب خانه بابا را جواب کرد.
حاج رحیم برای چندمین بار به حج میرود.
بابا پول قبض آب ندارد.

بنویس.

اهل محل برای ساختن مسجد پول جمع میکنند اما سقف خانه ما چکه میکند.

بنویس.

پسر همسایه ما از گرسنگی مرد اما در مجلس ختمش گوسفند سر بریدند.(شریعتی)

بنویس.

عشق و محبت بی معنی ترین کلمه ها هستند چون آدمها انقدر مغرور و خودخواهند که اگر کسی رو به مرگ باشد و فقط ذره ای محبت بخواهد تا در آرامش باشد ،به راحتی از او دریغ می کنند.

بنویس.

در سرزمین من همه
یا سنگ میفروشند ...
یا سنگ میزنند ....
یا سنگ می اندازند ...
یا سنگ دل اند ...
یا نگاهشان سنگین است ...

بنویس.

زندگیمان سخت آسان میگذرد......

*برگه ها بالا*……

خدا

با نگاهت به خدا ، چتر شادي وا کن
وبگو با دل خود ،که خدا هست ، خدا هست !
او هماني است که در تار ترين لحظه شب، راه نوراني اميد
نشانم مي داد ...
او هماني است که هر لحظه دلش مي خواهد ، همه زندگي ام ،
غرق شادي باشد ....
ماه من !
غصه اگر هست ! بگو تا باشد !
معني خوشبختي ،
بودن اندوه است ...! 

Maher Zain - A'marona A'malona | ماهر زين - #أعمارنا_أعمالنا

اعتراف

ﻣﻦ ﺷــــــــــــــــــــﺮﻣﻨﺪﻡْ
ﻭﺍﺳﻪ ﻭﻗﺘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺮﻡ ﻭﻟــــــــﻰ
ﻣﻮﻧﺪﻡ
ﻭﺍﺳﻪ ﺣﺮﻓﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺰﻧﻢ ﻭﻟﯽ ﻧﺰﺩﻡ
ﮐﻪ ﺣﺮﺭﺭﺭﺭﻣﺖ ﺑﻤﻮﻧﻪ..
ﻭﺍﺳﻪ ﺣﺮﻓﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯽ ﻧﺰﻧﯽ ﻭﻟﯽ
ﺯﺩﯼ..
ﻭﻟــــــــﻰ ﺷﮑﺴﺘﯽ ..
ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﺯﺕ ﺗﻮ ﺫﻫﻨﻢ ﺑﻮﺩﻭ
ﺣﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﺑﻮﺩﻭ
ﺣﺮﻣﺖ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﻣﻮﻧﺪﻧﻤﻮ..
ﻫﻪ
ﺁﺭﻩ ﺷــــــــــــــــــــﺮﻣﻨﺪﻡْ
ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻮﻧﺪﻧﻢ ﭘﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺍﺩﻋﺎ ﺩﺍﺷﺖ
ﻭﺍﺳﻪ ﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﺧﻮﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ
ﺣﺴﺮﺗﻢ ﻣﻮﻧﺪﻥ..مث
ﺧﻮﺩﻡ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ!
ﮔﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ ! ﮐﯿﻨﻪ ﻧﯿﺴﺖ! ﻋﻘﺪﻩ ﻧﯿﺴﺖ! ﯾﻪ
ﺍﻋﺘﺮﺍﻓﻪ
ﻣﻦ .......... ﺷـــــــــــــﺮﻣﻨﺪﻡ !!!!..

كودكانه

چقدر فرق کرده مداد رنگی شش تایی انروزها که باید ابی را روی زرد می كشيدم تا رویاهای
کودکانه ام را سبز کنم با جعبه اهنی پنجاه رنگ فرزندم.
با این همه چرا رنگ نقاشي اش را سیاه سفید میکشد؟
نسل ما بازیهایی داشت بدون اسباب بازی که هنوز هم حسرت به دل انهائيم اما فرزندم با یک دنیا اسباب بازی كودكي نمیکند.
فرزندم نه گرگم به هوا نه تیله بازی نه چرخیدن فرفره کاغذی در ظهر گرم تابستان را لمس کرده،ونه دنیای بي تجمل مرا.
دفتر کاهی با جلد زمخت ،پاکن جوهری که سوراخ میکرد بجای پاک کردن،تراش رکس همیشه کند ، دوات و قلم ، مداد گلی که هم خط کش بود وهم رژلب،لیوان تاشو وهزار دلخوشی بدون فانتزی دیگر.
از وقتی دفترها سیمی شدو مداد ها اتود ، گچ ماژیک شدوتخته ، وایت برد
لذت تحصیل هم در بچه هامان مرد.
از وقتی هیولاها جای ماشین های پلاستیکی وباربی ها جای عروسكهاي دست دوز مادر را گرفتند ، از وقتی الاسکا جایش را با ایس پک عوض کردواز وقتی پیتزا مهمان خانه ها شد دیگر کسی به مهمانی کوکب خانم نرفت وداستان پترس ازکتابها خارج شد،این روزها چوپان دروغگو سر از همه زندگي ما در اورده.
بیزارم از اينهمه فانتزی كه حاصلش دوریست.

آدماي راستگو

ﺁﺩﻣــــــــــﺎﯼ ﺭﺍﺳـــــــﺘﮕﻮ ....
ﺧﯿﻠﯽ ﺯﻭﺩ ﻭ ﺧﯿﻠــــﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﻋﺎﺷـــــﻖ ﻣﯽ ﺷﻦ ...
ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﺸﻮﻥ ﺭﻭ ﺑُﺮﻭﺯ ﻣﯿﺪﻥ .....
ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﻬﺖ ﻣﯽ ﮔﻦ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘـــــــﺖ ﺩﺍﺭﻥ ....
ﺧﯿﻠﯽ ﺩﯾـــــﺮ ﺩﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ....
ﺧﯿﻠﯽ ﺩﯾــــــﺮ ﺗﻨــــــــﻬﺎﺕ ﻣﯽ ﺫﺍﺭﻥ ....
ﺍﻣــــــــﺎ .....
ﻭﻗﺘـــــﯽ ﺯﺧﻤــــــــﯽ ﺑﺸﻦ ...
ﺳﺎﮐﺖ ﻣﯽ ﺷﻦ ...
ﭼﯿـــــــﺰﯼ ﻧﻤـــــــﯽ ﮔــــــﻦ ...
ﺧﯿﻠﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯿﺮﻥ ...
ﻭ ....
ﺩﯾﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﻥ ...
ﻭﻟـــــــــﯽ ﺗﺎ ﺍﺑــــــــــﺪ ﻣﯿﺸﮑــــــــــﻨﻦ

ياد گرفتم ..

ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻓﻘﻂ ﺍﯾﻨﻮ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ...
.
.ﺍﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ "ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ " ، ﺑﻴﺸﺘﺮ
ﻣﻴﺪﻭﻧﺴﺖ!
.ﺍﻭﻧﻲ ﻛﻪ "ﻗﻮﻳﺘﺮ " ﺑﻮﺩ، ﻛﻤﺘﺮ ﺯﻭﺭ ﻣﻴﮕﻔﺖ!
.ﺍﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﻣﻴﮕﻔﺖ "ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻛﺮﺩﻡ" ، ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ
ﺑﻪ ﻧﻔﺴﺶ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮﺩ!
.ﺍﻭﻧﻲ ﺻﺪﺍﺵ ﺁﺭﻭﻣﺘﺮ ﺑﻮﺩ، ﺣﺮﻓﺎﺵ ﺑﺎ ﻧﻔﻮﺫﺗﺮ ﺑﻮﺩ!
.ﺍﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ، ﺑﻘﻴﻪ ﺭﻭ
ﻭﺍﻗﻌﻲ ﺗﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ!
.ﺍﻭﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ " ﻃﻨﺰ " ﻣﻴﮕﻔﺖ، ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺟﺪﻱ ﺗﺮ
ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩ

دکتر حسابی

آدمك...

ﺁﺩﻣﮏ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯼ
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺷﺪﯼ
ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺕ ﺳﺮﺥ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﮐﺎﺳﻪ ﺻﺒﺮ ﻟﺒﺖ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺁﺩﻣﮏ ﺷﻬﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯾﺴﺖ
ﮔﻮﺷﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺑﺎﺩﯾﺴﺖ
ﺁﺩﻣﮏ ﻓﺎﺵ ﻧﮑﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻤﯿﺮﺍﻥ ﮔﻠﻪ ﺭﺍ
ﻫﯽ ﻧﭙﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﺎ
ﮐﻢ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺑﮑﻦ ﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ
ﻗﺼﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺖ
ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺧﺘﻤﺖ
ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺳﮑﻮﺗﻢ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ
ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺑﺨﻨﺪ
ﺁﺩﻣﮏ ﺻﺒﺮ ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟ !!!
ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ..
ﺁﺩﻣﮏ ...
ﺁﺩﻡ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ....!!!

وزارت چوپان

چوپانى به مقام وزارت رسید. هر روز بامداد بر مى خاست و كلید بر مى داشت و درب خانه پیشین خود باز مى كرد و ساعتى را در خانه چوپانى خود مى گذراند. سپس از آنجا بیرون مى آمد و به نزد امیر مى رفت.
شاه را خبر دادند كه وزیر هر روز صبح به خلوتى مى رود و هیچ كس را از كار او آگاهى نیست. امیر را میل بر آن شد تا بداند كه در آن خانه چیست. روزى ناگاه از پس وزیر بدان خانه در آمد. وزیر را دید كه پوستین چوپانى بر تن كرده و عصاى چوپانان به دست گرفته و آواز چوپانى مى خواند.
امیر گفت: اى وزیر ! این چیست كه مى بینم ؟ وزیر گفت : هر روز بدین جا مى آیم تا ابتداى خویش را فراموش نكنم و به غلط نیفتم ، كه هر كه روزگار ضعف به یاد آرد ، در وقت توانگرى ، به غرور نیفتم.
امیر ، انگشترى خود از انگشت بیرون كرد و گفت : بگیر و در انگشت كن ؛ تاكنون وزیر بودى، اكنون امیرى

مرد باشم چون....

دلم میخواهد اگر بار دیگر به دنیا آمدم
در زندگی بعدی مـــــــرد باشم !
مرد که باشم ، دیگر  زن را خـــــــوب می شناسم !
اینکه تا چه حد غیر قابل تصور است !
ریز بین و حساس است !
اینکه حواسش همیشه به همه چی هست ؛
هم ظاهر ، هم باطن ، هم افکار مـــــــردش...
حتی موقع بوســــــیده شدن ، هوشیار است

می فهمم چرا زن  رویـــــــا می بافد !؟
چرا مدام می پرسد دوســــــتش دارم یا نه !؟
چرا دوست دارد نــــــاز کند و
چقدر كــِــيف می کند نازش کشیده شود ...!؟!
چقدر برایش بوسیده شدنی که به تخت نرسد "حـــــــرمت" دارد .....
و چرا و کی و چطور یکباره دل میکند
و می رود و می رود !؟...

چرا یک زن خـــــــاطره اش را در نــبودش ،
از بودنش بیشتر دوست دارد !؟...
و چطور با خاطره های خوبش زندگی میکند....
چرا دوست دارد همیشه وسیله ای از خودش را
پیش عشقش جا بگذارد !؟...
چرا زن  انقدر در عاشقی بی پـــــــروا هست!؟...
و
چــرا دوســت داشــتن زن .....
" تـــا کـــجـــا " و " تـــا کـــی " نـــدارد !؟ ،
نــــــــــــهـایـت نــــدارد....  .

بخشش

می بخشم...
کسانی را که هر چه خواستند با من ، با دلم ، با احساسم کردند ...
و مــــــــــــــــــــــــــــرا
در دور دست خودم تنها گذاردند ...
و مــــــــــــــــــــــــــــن
امروز ب « پــــــــایـــــــــانــــــــــ » خودم نزدیکم ...
پـــــــــــــروردگــــــــــــارا
به من بیاموز در این فرصت حیاتم ، آهی نکشم
برای کســـــــــــــــــانیـــــــــــــــــــــ که
دلـــــــــــــــــــــــم را شکستند ...

غمی نیست...

اين متن قشنگ كمي آرامش ميده
================

آیا هنوز هم نیاموختی ؟!
که اگر همه ی عالم
قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد ،
" نمی توانند "
پس
به " تدبیرش " اعتماد کن
به "  حکمتش " دل بسپار
به او " توکل " کن
و به سمت او ”قدمی بردار : سکوت گورستان رامیشنوى؟
دنیا ارزش غمگين بودن راندارد
میرسد روزی ک هرگز در دسترس نخواهیم بود ...!
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ غصه ﻫﺎﯾﺖ
ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺧﯿﺎﻟﺖ  ﺭﺍ ﻧﺎﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﯼ؟
ﭘﺲ ﺧﻮﺵ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ
ﻋﻤﯿﻖ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺶ
ﻋﻤﯿﻖ
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ
بودن را
ﺑﭽﺶ
ﺑﺒﯿﻦ
ﻟﻤﺲ ﮐﻦ
ﻭﺑﺎﺗﮏ ﺗﮏ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ لبخند بزن..

همیشه بگو چون می گذرد غم نیست